U kent ongetwijfeld het prachtige lied 'Als op het Leidseplein de lichtjes weer eens branden gaan'. Het is allerminst mijn bedoeling de loftrompet te steken over de antisemitische, in de oorlog zeer foute #tekstdichter Jacques van Tol, die dit lied schreef onder het pseudoniem Bert van Eyck, maar niettemin: het is een monumentaal liedekijn, dat ons allen in hart en geheugen staat gegrift.
Het lied bevat een wonderbaarlijke strofe, die luidt als volgt: 'En bij het Lido zijn de blinden voor het raam vandaan'.
Vroeger, nog veel verder dan nu verwijderd van de jaren des verstands, wist ik nog niet dat onder 'blinden' niet alleen 'visueel gehandicapten', maar ook 'vensterluiken' wordt verstaan. U kunt zich voorstellen wat ik zich voor mijn geestesoog zag voltrekken, wanneer ik hoorde dat bij het Lido de blinden voor het raam vandaan gingen.
Ik zag hen, de mannen en vrouwen met hun donkere brillen, een laatste ogenschijnlijke blik werpen op de straat die zich voor hen uitstrekte. Ik zag hen reiken naar hun witte stokken met rode biezen en zich voorzichtig schuifelend uit de voeten maken, steuntastend op tafels en stoelleuningen, vertrouwend op hun golden retriever.
De blinden gingen voor het raam vandaan. Ik zag het zo gebeuren.
Waarmee maar gezegd wil zijn hoe belangrijk het is helder en eenduidig te #communiceren.
Dus bel of mail of app me.