Moois voor Mensen - tweede golf - 36

Vanwege de coronacrisis post ik elke dag om 8.00 uur iets Moois voor Mensen. Muziek, humor, poëzie, schoonheid, heldendom. Iets dat troost, een lach, ontroering, verwondering of bewondering biedt.

Twee gedichten vandaag. Van Judith Herzberg nog wel.

ZON STREEPT ZIJN BEEN (uit Beemdgras, 1968)

Gespierd en blasphemisch, glad,

plast in de wastafel, staat

laat op, drinkt koffie zwart

een grote kop veel suiker

rekt zich lang uit twee keer

en gaat weer liggen.

Zon streept zijn been.

Meisjes! denkt hij, woef!

bijt in zijn kussen

tot zijn kiezen kraken.

Hij is er tegen. Tegen

discreet en problematisch

leven, maar ja.

Zijn laatste zestig jaar

breken al aan.

JE ZOENEN ZIJN ZOETER (uit Liefdesliedjes, 1971)

Je zoenen zijn zoeter dan

zoeter dan honing en ik vind je

mooier en liever, liever

en aardiger nog dan de koning.

We gaan samen liggen

een eind hier vandaan

we maken van takken

van takken en blaadjes

een vloer en een dak,

dat was onze woning,

of ik was het tuintje

en jij was de tent

daar gingen wij wonen

en blijven en horen

o rep je mijn liefje

ik heb je zo graag

nu of nooit samen slapen

want we zijn er

alleen maar vandaag.

Dit laatste gedicht is op muziek gezet door Herman van Veen en het Rosenberg Trio. Zoek het maar eens op.

Foto: Freestocks voor Unsplash.