Begin jaren '80 - inderdaad, die van de vorige eeuw - huisde en studeerde ik in Tilburg. Ik was beurtelings te vinden op mijn sofa aan de Westermarkt, aan de bar in de soos van de #Sportacademie en in de collegebanken op de #Letterenfaculteit.
De volgorde qua frequentie doet in dezen niet ter zake.
#Akmaijan was de auteur van mijn bijbel van destijds, maar dat interesseert helemaal niemand, dus daar houden we heel vlug over op.
Aan de Conservatoriumlaan was (en is) het kantoor gevestigd van een grote verzekeraar. En die verzekeraar, zo wilde het geval, organiseerde al sinds 1977 een groot, zeer gereputeerd en dus sterk bezet internationaal schaaktoernooi. Kasparov, Karpov, Kortsjnoj, dat werk - om maar een paar zalmneuzen te noemen.
Het aardige was dat je erheen kon, als publiek.
Dan zat je met een paar honderd schaaknerds in de kantine van de verzekeraar en dan kreeg je uitleg op demonstratieborden. Daarvoor werden doorgaans Internationaal Meesters of Grootmeesters gestrikt.
En zij mochten dan beschaaktiteld zijn, vergeleken met wat er in de speelzaal zat waren zij kneuzen natuurlijk (Böhm, Ligterink, Ree). Voor ons stumperds echter belichaamden zij een hogere wereld van superieur rekenvermogen - intellectueel gezien een universum verderop, in wezen.
Maar genoeg daarover.
Wat mij persoonlijk het meest is bijgebleven van die urenlange sessies, jaar in jaar uit, in de kantine van de verzekeraar, dat is niet een briljant kwaliteitsoffer van Kasparov of een weer knap van stal gehaald vierpaardenspel van Karpov. Neen. Het zijn de kroketten.
De verzekeraar bleek namelijk te beschikken over een fenomenale krokettenboer. Die dingen werden werkelijk met honderden tegelijk verorberd op zo'n middag.
Ze werden geserveerd op van die aluminiumfolieschaaltjes, die tegenwoordig vooral onder appelbollen worden aangetroffen. Met een hoopje mosterd erbij, voor wie wou.
Het was een krokettenlusthof, de kantine van de verzekeraar. Mijn dierbaarste schaakherinneringen smaken naar mosterd.
Ik denk bij die verzekeraar nooit aan glashelderheid. Ik denk aan pruttelend vet. Ook mooi.
#kroket #interpolis #schaaktoernooi #tekstschrijver #lexjanssenwoordenbeeld #blog #blogservice #glashelder #tilburg #schaken #damegambiet #traditie
