PyeongChang, zojuist. Massastart vrouwen, eerste halve finale.
De schaatsen zijn anders geslepen, zegt co-commentator Martin Hersman.
Daar draait het al twee weken om, om het slijpen. Langebaan, shorttrack, massastart - allemaal anders geslepen. Heeft heel erg met bochten te maken. 'Je hebt een andere ronding nodig, anders hou je die bocht niet', zegt Martin.
En ik zag ook een Koreaans minishorttrackstertje met haar voetjes op de boarding hangen, want haar gekromde ijzers hadden in het strijdgewoel een 'tikkie' gehad en moesten opnieuw gesteld worden. Of afgesteld of bijgesteld, het komt nogal nauw allemaal.
Het draait om slijpen. Sterker, het draait om scherpslijpen, want anders is het niets gedaan.
Er zijn mensen die daar moeite mee hebben, met scherpslijperij, als het om taal en teksten gaat. Ze vinden het overdreven, onnodig, betweterig. Geneuzel over d's en t's, ij's en ei's. 'Als mijn boodschap maar duidelijk is', zeggen ze.
Taalfouten brengen een lullige, suffige boodschap. Een boodschap van onzorgvuldigheid en desinteresse. En dat wil je niet. Dus bel.
Comments