De tweede dag van de Poëzieweek. Da's belangrijk, een Poëzieweek. Vandaar: elke dag van de week een nieuw gedicht.
Visioen
Soms zie ik in mijn droom verrijzen
uit mijn witte lakens, in het grijze
en dun-gesponnen ochtendlicht
uw witte schouders en gezicht.
De schouders als een boog geheven,
en trillende op mij gericht
uw blik, een pijl van louter licht
en doelend op mijn diepste leven.
Half op een smalle arm geheven
als waart gij zelf doodlijk gewond,
verbloedend in de ochtendstond
zie ik uw lippen smartelijk beven.
En vóór de pijl is afgeschoten
hebt gij die ogen dichtgesloten
en glimlacht, dat gij hebt vergeven
en doemt mij om nog door te leven.
M. Vasalis (uit: De vogel Phoenix, 1947)
コメント